Calgary

Zaterdagochtend zijn we rustig opgestaan, hebben wat ontbeten en vervolgens Suzy, Bruno en Cody (de andere jongens lagen nog in bed) gedag gezegd. Suzy en Bruno zouden voor ons uit rijden om ons op de goede weg richting Calgary te brengen, dat was nog eens makkelijk!
Als de route naar Edmonton al saai was, dan was de weg van Edmonton naar Calgary dat al helemaal. Geen mooie bergen om naar te kijken, maar alleen kilometers platteland. Onderweg was het dan ook alleen maar stoppen als dat echt nodig was, want voor het uitzicht hoefde je het niet te doen.
We moesten een afstand van ongeveer 300 km afleggen, een van de kortere ritten dus en veel rechtdoor rijden, dus kwamen we bijtijds in Calgary aan. We gingen nog even fout (onduidelijkheid bij de beschrijving van Google Maps), maar omdat ik me kon herinneren dat het hostel dicht bij de lookout van Calgary was, zaten we al gauw weer op de goede weg. Het hostel zat een beetje verstopt, dus hadden we nog een rondje van de zaak (fijn, al die straten met eenrichtingsverkeer) voor we bij het hostel aankwamen.
Nadat we onszelf hadden geïnstalleerd in onze kamer (ik zou zweren dat het niet alleen dezelfde kamer maar ook hetzelfde bed als 3 jaar geleden was waar ik lag), zijn we de stad gaan verkennen. Ik had in de Lonely Planet als tip gevonden dat je met de stadsbus een goedkope “tour” kon doen van 1.5 uur waarbij je zo’n beetje de hele stad zou zien, maar bij navragen bij het visitor centre bleek die bus niet meer te rijden... Wel beviel de mevrouw een wandelroute aan die ons langs de belangrijkste en leukste delen van downtown Calgary zou brengen, dus zijn we die gaan doen. Via de leuke Stephens Avenue, een straat met allemaal winkeltjes en eetgelegenheden, zijn we richting het park gelopen dat langs de Bow River liep. Onderweg kwamen we nog langs een of ander eetfestival waar het superdruk was, dus daar zijn we gauw voorbij gelopen. In het park hebben we lekker even rondgelopen, maar vanwege de heftige regenval en daardoor overstroming een paar weken geleden was een deel van de paden afgesloten.
Vervolgens zijn we terug naar de stad gelopen en hebben we daar nog wat rondgelopen en rondgekeken. Er staan veel beelden en andere kunstwerken verspreid door de stad, dus dat was leuk om te bekijken.
Omdat het ’s avonds erg druk en lawaaiig was in het hostel zijn we nog een keer door de stad gaan wandelen, voornamelijk om te kijken naar hoe de kunstwerken ’s avonds verlicht zouden worden (sommige vielen wat tegen, anderen waren wel mooi verlicht).

Voor de volgende dag, zondag, hadden we bedacht om naar het Canada Olympic Park, de Sports Hall of Fame te gaan en de Olympic Oval (de olympische schaatshal) te gaan. Rond een uurtje of 9 vertrokken we met onze Jeep in de richting van het Olympic Park, waar onder andere de bobsleebaan en de skischans te vinden zijn. Hier hebben we eerst even rondgelopen en de nodige foto’s gemaakt (in de bobslee, bij het skischansspringerbord = zo’n fotobord waarbij je je hoofd door een gat steekt en net doet alsof jij de schansspringer bent). Daarna zijn we even gaan vragen bij de informatiebalie wat we hier verder eigenlijk konden doen. Als tip kregen we om even bij de bobsleebaan te gaan kijken en daarna om het park heen te rijden naar de skischans, waar je binnen in het gebouw kon kijken en zo een mooi uitzicht over Calgary kreeg, zeker nu met het mooie weer. Zo gezegd, zo gedaan. Bij de bobsleebaan was helaas niemand aan het bobsleeën (dat gebeurt nog wel eens, maar nu even niet) en eenmaal bij de schans bleek deze dicht te zijn... Dat was wel even jammer, want je kon daarboven inderdaad heel ver kijken. Maar goed, niks aan te doen, door dus maar naar de Hall of Fame met alle Canadeze sportlegendes. Janneke en m’n moeder vonden het leuk, ik vond het vooral heel koud daarbinnen en hoewel het er allemaal heel mooi en modern was, had ik het al gauw gezien, 95% van de mensen zei me toch niks.
Vervolgens gingen we door naar de Olympic Oval, die niet bij het Olympic Park was, maar op de universiteitscampus. Het was even een zoektochtje daar omdat er niet echt bordjes stonden, maar we hebben het gevonden. Helaas bleek dat we beter eerst naar de Oval hadden kunnen gaan en daarna pas aan het Park, want inmiddels waren de paar Russische schaatsers die er waren weer klaar met hun training en was er nu niemand aan het schaatsen. We waren dus vrij snel uitgekeken (want hoe lang kun je naar een lege schaatsbaan kijken?) en gingen dus maar terug naar de stad.
Omdat het nog vrij vroeg op de dag was, hadden we lekker de hele middag nog om wat rond te kijken. Janneke had in de auto onderweg naar het Park nog een supermarkt gezien waar we meestal onze boodschappen deden, waarvan ze dacht dat het wel op loopafstand was vanaf het hostel. Dat viel even een beetje tegen (meerdere keren was het “volgens mij is het bij het volgende blok”), maar goed, dat compenseerde weer voor onze heerlijk slechte lunch (soort croissoint-donut en een grote chocoladekoek; het is maar goed dat we hier zoveel lopen). Nadat we dat hadden opgepeuzeld gingen we de stad in. Zaterdags hadden we al een mooi winkelcentrum gezien, dus daar hebben we een tijdje doorgebracht en even iets gedronken bij het indoor park wat op de bovenste verdieping te vinden was (met echte bomen, planten en vijvers – hoewel zonder vissen, althans: wij hebben ze niet gezien). Daarna hebben we nog wat rondgeslenterd in de stad en hebben we een tijdje in een park gezeten, waarbij we af en toe onze voeten afkoelden in het water, waar de kinderen vrolijk aan het spelen waren).
’s Avonds hebben we nog even rondgekeken op het “Stampede” terrein tegenover het hostel (waar jaarlijks een soort rodeo/paardenfestijn gehouden wordt), met het stadion in de vorm van een zadel (Saddledome). Zo hadden we het meeste van Calgary naar ons idee toch wel weer gezien! Dat was mooi, want dan konden we maandag opnieuw bijtijds op pad, terug naar Banff.