Auckland adventures and Bay beauty

Allereerst: gelukkig nieuw jaar!

Het werd weer eens tijd voor een verhaaltje, inmiddels zitten we namelijk alweer in de 2e plaatse (Paihia, Bay of Islands), gaan we morgen alweer door naar de volgende en hebben jullie nog niets gehoord of gezien na onze aankomst. Nou helpt het internet hier ook niet echt mee, we hadden verwacht in hostels gewoon gratis wifi te hebben, maar helaas moeten we overal betalen. Uploaden van foto’s zit er dus jammergenoeg ook niet echt in, maar misschien lukt het me om er een paar mooie foto’s op facebook te plaatsen.

Maar goed, nu eerst onze verhalen. Ik zal bij het begin beginnen.
De eerste nacht in het hostel in Auckland was niet heel veel beter dan het vliegtuig, we werden allebei al rond 5 uur, daarna half 6 en half 7 wakker, ondanks (of misschien wel dankzij) de vermoeiende reis. De zeer duidelijk voelbare springveren en een snurkende Aussie hielpen ook niet echt mee. Uiteindelijk zijn we om half 8 maar uit bed gegaan en bleek de vermoeidheid eigenlijk nog best mee te vallen. Na het ontbijt en de douche zijn we op pad gegaan in Auckland. We hadden een wandelroute door de stad gevonden in de Lonely Planet en een vulkanenroute in de ANWB gids die we wilden lopen. Helaas was het wel wat bewolkt ’s morgens, maar qua temperatuur was het fijn. De route door de stad was leuk, we kwamen langs een aantal mooie parken , door de winkelstraat en langs de haven. In de haven hebben we op een bankje in de zon (die inmiddels tevoorschijn was gekomen) lekker een broodje gegeten en even uitgerust. Daarna zijn we aan de vulkanenroute begonnen, die ons ook via een aantal parken naar Mt. Eden (een vulkaankrater) en One Tree Hill zou leiden. De route was nogal een klim en door onze toch wat vermoeide voetjes viel het niet altijd even mee. Het uitzicht over Mt. Eden was het echter wel waard, je kon heel mooi over de stad uitkijken en het was echt een mooi plekje. Bovenaan de berg probeerden we te bedenken welke van de andere bergen de One Tree Hill zou zijn, helaas hadden we de verkeerde uitgekozen, want als we hadden geweten welke het was, waren we nooit meer aan de rest van de route begonnen... Het was inmiddels namelijk al wat later in de middag, we waren niet zo goed voorbereid (zonnebrandcreme vergeten en te weinig drinken bij ons) en best een beetje moe. Overmoedig zijn we toch begonnen aan de trip, maar raakten al vrij snel de weg kwijt. Hoewel we redelijk vlot een alternatieve route hadden uitgestippeld, hadden we totaal geen benut van hoe ver het nog zou zijn. Omdat het water inmiddels ook op was en we nergens een supermarktje of iets konden vinden, zijn we zomaar een winkel ingegaan en hebben daar om water gevraagd. Hoewel we een beetje vreemd werden aangekeken, hebben we het wel gekregen, wat een verademing. Daarna zijn we verder gelopen, in de veronderstelling dat het niet zo ver meer kon zijn (we hadden immers de verkeerde berg in ons hoofd). Aangezien we niet zo goed meer de weg wisten, hebben we de hulp van een ouder vrouwtje ingeschakeld. Een oudere meneer hoorde onze vraag en bood aan ons met de auto te brengen. Dit hebben we aangenomen en onderweg kregen we te horen welke berg nou eigenlijk One Tree Hill was. De aardige meneer heeft ons onderweg heel wat verteld over de omgeving en wat over de geschiedenis van Nieuw Zeeland. Hij heeft ons aardig ver bij de top afgezet, waar wij en vooral onze voeten erg blij mee waren. Helaas vertekend een auto de afstand nogal in vergelijking met lopen, waardoor alleen het park (waar de berg in ligt) uit al nogal een stuk was. En toen moesten we nog terug naar het hostel... We dachten er over om maar met de bus te gaan, maar omdat het totaal niet duidelijk was welke we nodig hadden, zijn we toch maar gaan lopen. Grote fout, want het was nog een heeeel eind en we moesten ook nog eens 2x 20 minuten verder lopen omdat we nog boodschappen moesten doen. Uiteindelijk hebben we van ongeveer 9 tot 21 gelopen, met enkele korte stops.

De volgende dag, oudjaarsdag, werden we dan ook wakker met flinke spierpijn, liepen we nogal mank en waren we behoorlijk verbrand. Toch zijn we naar de dierentuin gelopen, wat ook al gauw een uur (misschien langer) was, maar waarbij we wel door nog weer een mooi park kwamen. Bovendien waren we nu beter voorbereid (eten, drinken en zonnebrand mee) en deden we wat rustiger aan. De dierentuin was erg leuk en ze hadden kiwi’s (de vogels, niet de vrucht)!
Toen we, nadat we inmiddels weer terug waren in het hostel, hadden gegeten, hebben we nog een tijdje met 2 Duitse meiden in hun net gekochte “ van” (campertje) zitten kletsen, waarna we besloten met z’n viertjes naar de stad te gaan om naar het vuurwerk te kijken. In de stad was het superdruk, veel erg dronken mensen ook. Iedereen verzamelde zich rondom de Sky Tower, waar om 24 uur het vuurwerk vanaf werd afgeschoten (wat, zoals ik heb gehoord, bij jullie op het nieuws te zien was). Daarna zijn we weer naar het hostel gelopen en zijn we al gauw naar bed gegaan.

1 januari moesten we om 10 uur uitchecken, maar zouden we pas de bus van 17.15 naar Paihia, Bay of Islands, hebben. We zijn dus nog naar de Sky Tower geweest, deze keer naar boven, om vanaf hier het uitzicht over de stad te zien. Het was een mooie heldere dag, dus we konden goed ver kijken. Boven in de Sky Tower hebben we nog een keer afgeteld tot het bij jullie ook 2013 was, waarna we nog even verder hebben rondgekeken en daarna terug zijn gegaan naar de haven om daar nog een tijdje op een loungebank in de zon gezeten. Toen was het tijd om terug te gaan naar het hostel om onze backpacks te halen en naar de bus te gaan.
In ongeveer 4 uur zijn we naar Paihia gereden, een mooie route maar nogal bochtig en de chauffeur wist het gas goed te vinden, dus het was niet altijd even lekker voor je maag. Wel werden we praktisch voor het hostel afgezet, dat was wel weer makkelijk. Het was wel maar een hostel voor 1 nacht, het was een wat duurder hostel maar de enige waar je op 1 januari kon inchecken. Dit hostel had wel een veel lekkerder bed en minder snurkende mensen, dus konden we eindelijk wat beter slapen.

2 januari zijn we ’s morgens van hostel gewisseld, hebben daarna op een bankje ontbeten en wat rondgelopen. Om 12.30 gingen we op een dolfijnencruise, waarbij we van zowel de mooie omgeving als van enkele dolfijnen hebben kunnen genieten. Voor wat extra geld kon je ook het water in, wat we dan ook hebben gedaan. Helaas heeft Stephanie alleen van afstand een dolfijn gezien en ik helemaal niet. Mijn duikbril en snorkel waren namelijk te groot, waardoor ik meer bezig was met zeewater naar binnen krijgen en proberen lucht te krijgen dan met iets anders. Beetje jammer, maar gelukkig was de boottocht wel heel erg leuk.
’s Avonds hebben we nog een wandelroute naar een uitkijkpunt over het plaatsje en de omgeving gewandeld, een leuke route door een bos en met mooi uitzicht.

Vanmorgen moesten we vroeg op, we gingen namelijk op excursie naar Cape Reinga, het meest noordelijke punt van het eiland. In een grote explorer bus werden we opgehaald en reden we richting 90 mile beach (een soort snelwegstrand, je mag er 100 km/uur rijden; overigens niet 90 mile lang). We moesten aardig opschieten aangezien de vloed de afgelopen tijd nogal wat sneller opkwam dan normaal, waardoor je, als je te laat bent, niet meer verder kan. Helaas was ons ook verteld dat er een storm verwacht werd, dus dit leidde tot extra opschieten en veel bewolking en regen onderweg. Het was wel heel apart om zo hard over het strand te rijden, maar door het weer was het uitzicht wel nogal beperkt. Toen we eenmaal het kritieke punt voorbij waren zijn we bij een hoge duin gestopt en gingen we sandboarden (op je buik op een board van de duin afglijden). Dit was erg leuk, maar ook hier ging het regenen waardoor je nogal zanderig werd. Voor het boarden schijnt het wel beter te zijn, omdat je op een natte duin sneller naar beneden kunt.
Na het boarden zijn we doorgereden naar Cape Reinga, waar we bij de vuurtoren gingen kijken. We hadden supermooie zonnige plaatjes gezien met een helderblauwe lucht en zee, maar bij ons was het mistig en grijs. Dit was jammer voor de foto’s, maar de omgeving bleef mooi.
Terug gingen we via een andere route, waarbij we nog langs een gumtree farm, een houtsnijderij en een fish&chips restaurantje gingen. Al met al zijn we een lekker dagje op pad geweest en hebben we veel van de mooie omgeving van Bay of Islands gezien (denk aan veel groene heuvels/bergen en bossen). Toch hopen we in het vervolg op wat zomerser en vooral zonniger weer.

Morgen gaan we door naar Rotorua, wat een dagje bus betekend aangezien het hier een aardig eind vandaan ligt.

Tot later!