Capitol City

Hi!

Sinds vrijdag ben ik, na een vermoeiende 20 uur durende treinreis, in de hoofdstad van de Verenigde Staten: Washington DC (District of Columbia).
Hoewel de temperatuur er een stuk aangenamer was, ben ik blij dat ik Orlando achter me heb kunnen laten, want veel is er sinds de tour op dinsdag niet gebeurd daar. Nou kunnen een paar daagjes niks best lekker zijn, maar ik was toch echt wel toe aan een stad met veel dingen te doen en een hostel waar ik weer mensen kon ontmoeten. En daar is Washington dé stad voor!
Terug naar de treinreis... Vorige week donderdag had ik dus 's avonds de trein. Bepakt en bezakt ging ik richting treinstation, er helemaal van uitgaande dat ik daar wel wat te eten kon kopen voordat ik de trein in zou gaan. Nou niet dus... er was alleen maar automaten en in de omgeving van het station was ook niks. Oplossing: het ziekenhuis! Op aanraden van een van de medewerkers van het station ben ik naar het café van het ziekenhuis gegaan om daar maar wat te eten te halen!
De trein was redelijk op tijd, dus al snel kon de lange zit beginnen. Ik had een "coach seat", dus geen bed maar wel een luxe stoel (beter dan in het vliegtuig) waarbij je de rugleuning een eind naar achter kon doen en ook je benen nog in de lucht. Dat was allemaal prima, maar om nou te zeggen dat ik goed geslapen heb?? Nee, niet bepaald. Om 10 uur 's avonds gingen de lichten uit, dat wil zeggen, alleen de lichten in het midden van het pad, wat er op neerkomt dat het nog steeds hartstikke licht is en ik dus met mijn jas over mijn hoofd heb geprobeerd te slapen. Er waren geen dekens en de airco stond aan, dus het was ook nog eens behoorlijk fris. Daar kwam nog eens bij dat mijn buurvrouw haar goede humeur in Miami had achtergelaten (ik was al door medepassagiers op de hoogte gebracht dat deze vrouw een beetje gek was... wat ook wel bleek aangezien ze meerdere malen hardop in het wilde weg aan het praten was en ze de volgende ochtend al voor 12 uur aan de drank zat), dus al met al niet echt de perfecte combinatie voor een goede nachtrust. Uiteindelijk ben ik de nacht en de ochtend wel doorgekomen met een beetje naar buiten staren, sudoku's doen, tijdschrift lezen en een beetje computeren (alleen helaas was er geen wifi in de trein) en na de laatste waarschuwing die mijn buurvrouw kreeg ging ook dat een heel stuk beter (ze moest zich wel gedragen, anders zou ze de trein uitgezet worden). Tegen lunchtijd ben ik naar de eetcoupe gelopen en heb ik daar samen met een van de andere passagiers gelunched en hebben we elkaars foto's van onze reis bekeken en nog wat gekletst. Dit hielp enorm om de laatste uurtjes door te komen, want ik had het inmiddels wel gehad en wilde erg graag douchen en gebruik kunnen maken van een normale wc (een aantal mannen denken blijkbaar nog steeds dat het handig is om te blijven staan in de trein; ik kan je dit vertellen: in een trein heb je niet de beste balans en kun je niet heel goed stil blijven staan, dus richten wordt dan ook lastig - ik denk dat je nu wel een beeld hebt en kunt begrijpen waarom ik weer naar een normale wc wilde).
Rond kwart voor 3 kwam ik aan op Union Square, het enorme treinstation van Washington DC. Ik keek al gelijk mijn ogen uit tijdens het rondlopen binnen en buiten, op zoek naar de bus om bij het hostel te komen. Het vinden van de bus was iets minder makkelijk (natuurlijk weer de verkeerde kant op gegaan), maar met behulp van een vriendelijke zwerver toch kunnen vinden. Daarna was het vinden van het hostel een eitje en kon ik eindelijk onder de douche en een schone outfit aantrekken. Toen dus de 2 meest noodzakelijke dingen gedaan: een winterjas en een paar wanten aangeschaft.
De rest van de vrijdagavond heb ik niet veel gedaan, gewoon wat rondgehangen en op tijd naar bed, want ik was moe en had me al heel enthousiast voor een tour op zaterdag opgegeven, die om 9 uur van start zou gaan.

Zaterdag dus bijtijds weer op voor het ontbijt (waarbij 2 regels golden: 1. lachen en 2. je land en bijbehorende vlag aanwijzen op de kaart - niet voor de hele zaal hoor, maar er stond een mannetje bij het ontbijt die deze 2 regels op iedereen toepaste). Samen met een van mijn kamergenootjes Dani (uit Australie) heb ik ontbeten, zij ging namelijk ook op de Monuments Tour. Deze tour duurde uiteindelijk maar liefst 5.5 uur en bracht ons langs de meest belangrijke dingen in en rond de National Mall. We hebben dus een flinke wandeling gemaakt langs onder andere het Witte Huis, Washington Monument, Jefferson Memorial, Lincoln Memorial inclusief de plek waar Martin Luther King JR zijn beroemde "I have a dream"-toespraak heeft gehouden, Korean War Veterans Memorial, Vietnam War Memorial en het World War II Memorial (Amerikanen houden van hun memorials...). En dat allemaal gratis!
Na afloop hebben we met de hele groep gelunched en zijn Dani, nog een ander Australisch meisje en ik weer terug naar het hostel gegaan om even uit te rusten en op te warmen voordat we met z'n drieën naar de Portret Gallery gingen. In dit museum (een van de vele gratis dingen die gratis zijn in Washington, echt helemaal super want er is heel veel te doen, je kunt overal gewoon in - wel eerst even door de bewaking, inclusief poortjes en scan voor je tas - een kijkje nemen en weer verder, niet moeilijk dus om de dag door te komen). In dit museum hadden ze dus allerlei portretten en foto's (onder andere een paar Andy Warhols, een hele collectie van Norman Rockwell, allerlei schilderijen van de verschillende presidenten, een afdeling met allerlei foto's van Elvis Presley, en nog veel meer). Genoeg om ons een paar uurtjes te vermaken, te veel zelfs voor onze voetjes om het hele museum te bekijken!

Op zondag ben ik weer met Dani op stap geweest, we hadden allebei wel behoefte aan gezelschap (hoewel zij wel met 2 jongens reist, maar deze jongens zijn niet altijd even sociaal en gewillig om mee te gaan - ze willen liever 's avonds uit en dan de hele ochtend in bed liggen). Om te beginnen zijn we naar het Holocaust Museum geweest, een heel indrukwekkend museum met heel veel foto's en beeldmateriaal uit de periode van en rond de 2e Wereldoorlog, inclusief aangrijpende verhalen van overlevenden van concentratiekampen. We hebben hier best wat uurtjes doorgebracht, maar daarna waren we wel toe aan iets luchtigers en zijn we naar een volgend museum gegaan, het American History museum. Hier hebben we eerst wat gegeten, waarna we het 4 verdiepingen hoge museum (met een oost- en westvleugel, weer heel groot dus!) zijn doorgelopen. Hier hebben we onder andere de originele muppets (inclusief Kermit) gezien en ook de rode schoentjes van Dorothy uit de Wizard of Oz, een van de hoeden van Michael Jackson, de inauguratiejurken van verschillende First Wives (inclusief die van Michelle Obama) en de keuken van Julia Stiles. En dan natuurlijk ook nog weer het een en ander aan presidenten en oorlogen enzo, maar daar hebben we niet heel veel aandacht meer aan besteed.
Moe van weer een flinke dag lopen zijn we weer teruggegaan naar het hostel, waarna we met z'n vieren (Mark en Mike, de 2 Australische jongens waar Dani mee reist) uit eten geweest. Na afloop hadden we allemaal wel zin in cupcakes, dus gingen we op pad om te kijken of de cupcake winkel nog open was. Tot onze verbazing was dat het geval (het was al na achten)! Met onze cupcakes to go (oftewel: in een doosje) gingen we terug naar het hostel. Onderweg werden we gespot door iemand van een andere cupcake winkel, die ons zag lopen met onze doosjes van Red Velvet (de cupcake winkel waar wij onze cupcakes hadden gekocht). Zij had een heel dienblad vol met cupcakes bij zich en wilde dat we die van haar winkel ook zouden proeven! Hoe fijn is dat: mensen die gewoon gratis cupcakes uitdelen op straat!?!
Met een volle buik zijn we in de TV-room neergeploft en hebben we nog een tijdje tv gekeken, maar ik hield het niet tot heel laat vol, moe van de afgelopen paar dagen.

Ook maandag heb ik nog doorgebracht met Dani. We zijn naar de, wederom gratis, dierentuin van Washington gegaan. Het was wel koud binnen en blijkbaar vonden de dieren dat ook, want in de eerste paar verblijven was geen dier te zien. Een beetje ontzet gingen we van het ene naar het andere verblijf, geen dier te zien. Tot we bij de grote panda's aankwamen... deze waren namelijk wel lekker buiten, eentje lag heerlijk op zijn rug in de zon! Een heel lief gezicht! Daarna hadden we meer geluk, niet alleen waren er vanaf dat moment meer dieren te zien, maar deze dieren zaten ook voor een groot gedeelte in speciale huizen (kleine zoogdieren, grote apen, reptielen, vogels) en konden we lekker naar binnen! Na een paar uurtjes waren we wel door de dierentuin heen gelopen en gingen we weer verder. Tegenover de dierentuin was een Starbucks zeer strategisch gelokaliseerd, waar we een warme chocolademelk hebben gehaald om weer op te warmen onderweg naar de metro.
Inmiddels waren onze voeten moe van 3 dagen veel lopen, dus zijn we weer in de TV-room gaan zitten, waar het heerlijk warm was en hebben we wat tv gekeken met een groepje tot het tijd was voor de Chilli Night waar ik me voor had opgegeven en waar nog genoeg plek was voor Dani om ook mee te doen. Deze Chilli Night hield in dat we met een groep van ongeveer 15-20 mensen gingen eten (lijkt me duidelijk wat), erg gezellig en ook dit was gratis! De rest van de avond heb ik in de TV-room doorgebracht, helaas moest ik gedag zeggen tegen Dani en haar vrienden, want die hadden 's avonds de trein naar Boston.

Dinsdag ging ik dus weer zelf op pad, er waren (en zijn) nog genoeg musea om te bezoeken. Allereerst ben ik naar het Natural History Museum gegaan, waar ze verschillende opgezette dieren hadden, evenals skeletten van dino's, fossielen, een hele collectie diamanten en andere stenen en vanalles over de oceaan en de ijstijd en dergelijke. Daarna via de sculpture garden (met sculpturen die ik eerder in Seattle al had gezien, en ook eentje een stuk dichter bij huis - hij staat op facebook tussen de foto's mocht je nieuwsgierig zijn) door naar het Hirshorn museum (een art gallery) en daarna nog het Air & Space Museum (leuk als je er van houdt, niet echt helemaal mijn ding, maar ik heb er wel een stukje maan aangeraakt).
Je raadt het misschien wel, 3 musea verder en mijn voeten waren weer flink moe (en de rest ook). Terug naar de TV-room in het hostel dan maar, de meeste musea gingen toch al weer bijna sluiten. Deze avond was er een gratis Pasta Night waar ik me weer voor op had gegeven, met hetzelfde principe als de vorige avond, alleen nu pasta in plaats van chilli.

Gisteren had ik even een dagje vrij van alle musea en ben ik een hele tijd buiten geweest. Ik ben nog een keer langs het Witte Huis gelopen, richting National Mall, waar ik nu ín het Washington Monument geweest ben. Je kan namelijk helemaal naar boven (500 ft hoog) en zo over de hele stad en alle monumenten uitkijken (in Washington is trouwens geen gebouw hoger dan het Washington Monument). Daarna ben ik via een aantal van de memorials richting Virginia gelopen (ja een andere staat, maar hiervoor hoefde je alleen een brug over bij het Lincoln Memorial), waar zich de Arlington National Cemetery bevindt en waar onder andere John F. Kennedy begraven is. Heel veel meer dan zijn graf (en dat van Jackie Kennedy) heb ik niet gezien, de begraafplaats was nogal groot en ik raakte de weg een beetje kwijt (dat wil zeggen: ik kon de uitgang prima vinden en had toen geen zin meer om weer terug te lopen, zoveel plezier aan het kijken naar graven beleef ik nou ook weer niet...), dus ben ik maar weer weggegaan. Terug in meer centraal Washington DC heb ik een tijdje bij de Starbucks gezeten om op te warmen en om mijn belevenissen van de afgelopen dagen op te schrijve, want daar was ik de laatste paar dagen niet meer aan toe gekomen.
Tegen een uur of 5 kwam ik weer aan in het hostel, waar ik even tijd had om bij te komen voordat ik om half 6 met de Holiday Market Tour mee ging. Met een groepje en een tourguide (die me deed denken aan Najib Amhali die de neef van Lonny nadoet, om even een beeld te schetsen: http://www.youtube.com/watch?v=Ia4VrJqT0io maar dan in het Engels en gewone kleding) gingen we eerst naar China Town en daarna naar de wintermarkt, waarna we met z'n allen nog noedels hebben gegeten bij China Express. Een koude maar gezellige avond!

Voor vandaag bestaan de plannen voornamelijk uit nog een beetje rondlopen en dan onderweg wel zien waar ik zin in heb. Zo wil ik bijvoorbeeld nog naar de National Archives en wil ik het FBI gebouw eigenlijk ook nog wel zien. Vanavond ga ik mee met een tour naar Georgetown, waarbij we onder andere het huis van JFK en andere historische plekken gaan bekijken en daarna nog wat gaan drinken en morgen ga ik nog op een tour naar onder andere de bibliotheek en Capitol Building. Volgens mij heb ik daarna wel de meeste dingen gezien en ik kan altijd nog een museum in!
Ik heb inmiddels alle hostels geboekt (moest ook wel, want door de feestdagen zaten de meeste hostels vol of bijna vol). Zaterdagochtend ga ik door naar Philadelphia, waar ik dan tot volgende week donderdag blijf. Daarna 2 nachten New York, 3 nachten Niagara Falls (waar het heeeel koud is, maar hopelijk wel mooi, althans dat heb ik gehoord), dan nog een week in New York en een week in Boston. Dus nog wel het een en ander te zien zo deze laatse paar weekjes!

http://www.facebook.com/album.php?aid=43777&id=100000541033261&l=b2b47a6a93